The Blighty Blues

Ευτράπελα και μη από την γηραία Αλβιόνα...

Wednesday, September 07, 2005

Η Εθνική Γιορτή του Θετικισμού!


This post in English

Σήμερα είναι η 183η επέτειος της Ανεξαρτησίας της Βραζιλίας.

Γενημένη μέσα σε μια ατμόσφαιρα οραματικού θετικισμού, είναι η μόνη χώρα που φέρει τις λέξεις «Ταξη και Πρόοδος» στη σημαία της, και τις εννοεί, έτσι όπως πρέπει να εννοούνται.

Το αθώο και naif θετικιστικό μοντέλο της ανθρώπινης εξέλιξης (Ημιάγριος - Παγανιστής - Χριστιανός - Θετικιστής) ταίριαζε διάνα με την Ευρωπαϊκή αντίληψη για την Νότια Αμερική. (Ινδιάνοι Αμαζονίου - Απόγονοι Ίνκας κλπ - Κονκισταδόροι - Νέο Καθεστώς)

Υπήρχε τόπος για όλες τις αντιλήψεις, με Βασίλησσα την θετικιστική άποψη, patronising the shit out of all the others, in order. Όποιος δεν ξέρει από θετικισμό, δεν χάνει τίποτα να διαβάσει για την ζωή του Auguste Comte - μακράν η πιό καλή σύγχρονη περιγραφή του πώς γεννιέται μια θρησκεία! :D

Γιορτάζοντας την επέτειο σήμερα, αφιερώνω αυτό το πόστ

1) Στην μνήμη του Στρατηγού Rondon (διαβάστε το όπωσδήποτε!), του μεγάλο εξερευνητή και φιλειρινιστή που πρώτος υπεραμύνθηκε τους Ινδιάνους, δίνοντας την εξής εντολή στους άνδρες της Ινδιανικής Υπηρεσίας του: "Morrer, se for preciso; matar nunca!" («Αν χρειαστεί, να πεθάνετε, αλλά ποτέ μην σκοτώσετε!»).
Γενικά υποκλίνομαι σε όσους μπορούν να δείξουν μεγαλύτερη μεγαλοψυχία από νομίζω οτι θα μπορούσα να δείξω εγώ, υπό τις ίδιες συνθήκες. Στην θέση τους θα κυκλοφορούσα με Gatling.
Όποιος θέλει μια καλή συνοπτική αναφορά για τα Ινδιάνικα δρόμενα, προτείνω Die If You Must

2) Στους αδελφούς Βίλλας Μπόας, τους σύγχρονους συνεχιστές του Ροντον, και προστάτες άγιους της Ανθρωπολογίας.

3) Στους σκλάβους που επινόησαν την Angola Capoeira, την μόνη πολεμική τέχνη που ασκείται τραγουδόντας και χορεύοντας, και που είναι η ίδια η έκφραση της ψυχής της Βραζιλίας.

4) Στις εξαιρετικές Βραζιλιάνικες σάτιβες.

5) Στον Βραζιλιάνικο κινηματογράφο, που παράγει (και θα παράγει) αριστουργήματα, και κάνει τον κόπο να πας στο σινεμά να αξίζει...

6) Στην Iemanjá, θεά της Ψυχής και του Οκεανού.

Σήμερα, ο κυνικός συγγραφέας του παρόντος ψηφίζει Θετικισμό (δαγκωτό), και υψώνει το ποτήρι του σε αυτήν την χώρα, που κατάφερε να ζωντανάψει μια θεωρία που αλλοιώς θα ήταν καταδικασμένη στα πλέον σκονισμένα αρχεία κάποιας σκοτεινής, απόμακρης βιβλιοθήκης...

0 Comments:

Post a Comment

<< Home