Διαβάζοντας το "Μαραμπού"

Πάντα σχεδόν της Μπασκιρτσέφ κρατούσε το Ζουρνάλ,
και την Αγία της Άβιλας παράφορα αγαπούσε,

Μ'αρέσει η Ελληνική ποίηση αρκετά, ωστε που και που να μεταφράζω κανα αντιπροσωπευτικό δείγμα για φίλους που δεν ξέρουν Ελληνικά. Πιο πολύ ακόμα μ'αρέσει να βρίσκω αυτές τις μικρές αινιγματικές αναφορές που οδηγούν σε προσοδοφόρο ψάξιμο, και μικρές ανακαλύψεις. Και δεν εννοώ μόνο τον Καβάφη...

Ποιανής είπες λοιπόν το ζουρνάλ, κ. Καββαδία, που την αναφέρεις και στην ίδια πρόταση με την Αγία της Αβιλας;; Ας βάλουμε λίγο το Google να δουλέψει.

Task #1) Πώς γράφεται με Λατινικούς χαρακτήρες. Μετα από καμμια δεκαριά συνδιασμούς, το βρήκα: Οι πιο κοινοί φαίνεται να είναι Bashkirtcheva, Bashkirtcheff, ή МАРИЯ КОНСТАНТИНОВНА БАШКИРЦЕВА, για όσους θέλουν απόλυτη ακρίβεια.

Task #2) Παράλληλα, ρωτάω τον πιό κουλτουριάρη άνθρωπο που ξέρω, αν την έχει ακουστά. Δεν την έχει.



Μαρία Μπασκιρτσεφ, λοιπόν, Ζωγράφος, γλύπτης και συγγραφέας, γνωστή κυρίως για τον σθεναρό τρόπο με τον οποίο υπεραμύνθηκε τα δικαιώματα των γυναικών στον κόσμο της τέχνης, σε μια εποχή που δεν ήταν, ερμ, και τόσο δεδομένα. Μεγάλο μέρος των σκέψεών της, το κατέθεσε στο Ζουρνάλ της, το οποίο, όταν δημοσιεύτηκε έγινε "Βιβλος" για της μορφωμένες φιλελευθερες της εποχής.

Ομολογώ οτι το ζουρναλ δεν το έχω διαβάσει, και ούτε βλέπω να το διαβάζω σύντομα, η σχέση μου με τα Γαλλικά είναι μηδενική, έτσι εκτός αν βρεθεί καμμια Αγγλική μετάφραση στο δρὀμο μου.... and how likely is that?

Αλλα αυτό που με εντυπωσίασε (φοβερά) με την Μπασκιρτσεφ είναι οτι κανεις, και εννοω ΚΑΝΕΙΣ, δεν ζωγράφισε ποτέ γυναίκες όπως τις ζωγράφισε αυτή. Και όταν μια γυναίκα ΖΩΓΡΑΦΟΣ ζωγραφίζει γυναίκες πιάνει το πνεύμα τους, το πάθος τους με έναν τρόπο, μια μαγεία που ούτε Λεονάρδος ούτε Ρενουάρ ουτε Πικάσσο, ούτε κανενας ανδρας θα μπορέσει ποτε να κάνει (θαρρώ)!!


Βέβαια, όταν λέμε Ζουρνάλ, δεν μπορουμε να ξεχνάμε οτι εννοούμε Blog, μόνο χωρίς το "Β". Η Μπάσκιρτσεφ ήταν Η μπλόγκερ της εποχής της, especially for the ladies.

Ο γνωστός μου κουλτουριάρης άνθρωπος, που προανέφερα, επανέρχεται με κάποια στοιχεία. Τώρα που το σκέφτηκε θυμάται οτι είχε κάποτε διαβάσει τον W.N.P. Barbellion, έναν άλλον "μπλόγκερ" που έζησε λίγα χρόνια μετά την Μπασκιρτσεφ: "Diary of a Disappointed Man" λέγεται το έργο του, και ο ίδιος εμπνεύστηκε αφού διάβασε το blog της Μπασκιρτσεφ, την οποίαν αναγνώρισε σαν αδελφή ψυχή. Ο γνωστός μου μου το δάνεισε το βιβλίο, αλλά δεν το διαβάζω ακόμα, πολύ απογοήτευση και τραγωδία εκείνη η εποχή ρε παιδί μου - δεν λέω, για τότε, ο,τι έπρεπε - Αλλά θέλω να ξεφύγω λίγο.

Bit too close to the bone for me, και βαριέμαι... πάω καλύτερα να παρακολουθήσω το rugby ή το Grand Prix μοτοσυκλέτας...

Πάντα αισθάνομαι ένα δέος μπροστά σε αυτούς τους ανθρώπινους πυρσούς που καίνε με τόση λάμψη - και συχνά σβύνουν πριν καλά-καλά το καταλάβεις. Πάσχοντας από την ανίατη φυματίωση πού μάστιζε την εποχή εκείνη, 26 χρονών πέθανε.

Μαρία Μπασκίρτσεβα 1858-1884

Μια απίθανη ομορφιά, όλως διόλου από την ψυχή...