Γιάτι ίνε κε γέ μπε κίελ

Transcription: Yiati inü chü ye mbü kiel

Έχει και τα καλά της η θρησκεία (ας πούμε).
Ψάχνοντας το "Πάτερ Ύμων" σε κάποια άλλη γλώσσα, έπεσα σε αυτήν την ιστιοελίδα που το παρουσιάζει σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου, ακόμα και σε καμμιά 80ρια τεχνητές.

Έρριξα και μια ματιά στα Αλβανικά, αλλά αυτό που πήρε το μάτι μου ήταν τα Αλβανικά, γραμμένα με ένα τροποποιημένο Ελληνικό αλφάβητο!. Δείτε το και σε μια ελαφρώς διαφορετικιά έκδοση εδώ. Όπως θα παρατηρήσατε, έχει αρχίσει ήδη να ξεφεύγει λιγο από την χρήση που γνωρίζουμε.

Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτή εικόνα στον νου μου, όλων εκείνων των τυπογραφείων με τις Αλβανικο-Ελληνικές γραμματοσειρούλες τους, τους τυπογράφους σκυμμένους να κάνουν την στοιχειοθέτηση, και τις εφημερίδες να τυπώνονται και να κυκλοφορούν στα... Αλβανο-ελληνικά μου έκανε αρκετή εντύπωση. Που συνέβαιναν όλα αυτά; Το κράτησα στο νού μου για καναν χρόνο. Ας είναι καλά τα μπλόγκ - να έχω κάπου να τα γράφω.

Με αφορμή το άριστο ποστάκι στο μπλόγκ Shraosha-Rakasha, Φραγκοκρατία -- εκεί που η Αρβανίτισσα δεν μπορεί να δεχθεί τον Δραγούμη σαν Έλληνα (ή να πώ ορθόδοξο;) επειδή δεν φοράει... φουστανέλλα, κι ας μιλάει Ελληνικά -- το ξαναθυμήθηκα, και είπα να το μοιραστώ μαζί σας. Αλήθεια, πόσα λίγα ξέρουμε για το άμμεσο παρελθόν μας. Βέβαια για το αρχαίο τα ξέρουμε όλα, ούού όλα! ;-)

Και αν αυτό το ποστάκι σας έρεσε, κοιτάχτε και εδώ, οπού ο "Γιάτι ίνε" παρουσιάζεται σαν "Μπηζήμ Παπαμής" στα Urum, Τούρκικη γλώσσα που ομιλείται σε πολλες περιοχές της Ουκρανίας από απογόνους Ελληνων αποικιστών της Κριμαίας, οπως αναφέρεται.

Τελικά, την πιό ακριβή προσέγγιση της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας, μου φαίνεται οτι την είχε μια παλιά Ελληνική κωμωδία με την Τονια Καζάνη και τον Καλογήρου, αν δεν κάνω λάθος, και λεγόταν "Βαβυλωνία". Πιό ακριβή προσέγγιση, τέλως πάντων, από ο,τι μπούρδα διδάσκουν στα παιδάκια σήμερα.

Και άντε μετά να πείς να εκτιμάμε και να αγαπάμε όλες τις λαϊκές μας παραδόσεις.
Κάποια στιγμή θα σας πώ και τί μου είπαν οι Πομάκοι που έχω γνωρίσει.

---